ถือว่าเป็นถ้ำที่สำคัญที่สุดของวังเวียง ถ้ำจัง กลายเป็นบ้านสำหรับคนที่โอนย้ายที่ตั้งถิ่นฐาน อยู่ใกล้กับเมืองทางตอนใต้ของเมืองซองเพื่อที่จะปลูกผัก ชาวบ้านเก้ ๆ กัง ๆ เข้าไปในถ้ำในช่วงสงครามกลางเมืองในขณะที่หาที่หลบภัยในป่าลึก เนื่องจากทำเลที่ตั้งสูงทำให้สามารถมองเห็นวังเวียงได้อย่างสมบูรณ์ทั้งหมู่บ้านจึงย้ายไปที่นั่นเพื่อนั่งหลบสงคราม.
หลายปีต่อมาในยุคอาณานิคม คนท้องถิ่นกลับไปเพาะปลูกในบริเวณใกล้เคียงและอาบน้ำในแอ่งของถ้ำที่ซึ่งน้ำเย็นมากพวกเขาบอกว่ามันเย็นจนทำให้ขาแข็งตึงได้ จากนั้นพวกเขาได้ปรับชื่อถ้ำเป็นถ้ำจังซึ่งหมายความว่า“ ไม่สามารถเคลื่อนย้ายได้” ชาวบ้านไม่มีทางเลือกนอกจากต้องอยู่ในบริเวณแถว ๆนี้.
หมายเหตุ: ไปตามถนนสายแม่น้ำทางตอนใต้ของบ้านเมืองซอง ชำระค่าธรรมเนียมแรกเข้าที่ประตูของวังเวียงรีสอร์ทและข้ามสะพานข้ามแม่น้ำซองไปยังขั้นบันไดที่ทอดขึ้นสู่หน้าผาสู่ถ้ำช้าง.
